Skip to main content

படமாப்பா இது.. பேயே குழம்பிப் போயிருச்சு பாருங்க!


ஒரு பேய்ப் படம்னா எப்படி இருக்கணும்.. எவ்வளவு தைரியசாலியா இருந்தாலும் சீட் நுனியில் கொண்டு வந்து உட்கார வைக்கணும்.. அவ்வப்போது திடுக்கிட்டு பயந்து அலறணும்.. வியர்த்துக் கொட்டணும்.. ம்ஹூம்.. அரண்மனை 3 படம் பார்த்தப்போ இதெல்லாம் ஒன்று கூட நடக்கவில்லை. 

சரி பேய்ப் படத்தில் காமெடி இருக்குமே.. நல்லா சிரிக்கலாமே என்று பார்த்தால் அதற்கும் ஆப்பு வைத்திருக்கிறார்கள். காமெடியர்கள் ஒன்றுக்கு நாலாகவே இருந்தும் கூட வயிறு வலிக்க சிரிக்க முடியவில்லை. அவ்வப்போது வாயை விரிய வைத்ததோடு சரி.. அதிலும் வஞ்சம் செய்து விட்டார்கள்.

அரண்மனை 3.. முதல் இரு படங்களும் அருமையாக இருந்ததால், 3வது படம் குறித்த எதிர்பார்ப்பு இருந்தது. ஆனால் பெரிதாக சொதப்பியுள்ளார் இயக்குநர் சுந்தர் சி.  முதல் இரு படத்தில் இருந்த கட்டுக்கோப்பான திரைக்கதை.. இந்த 3வது பாகத்தில் மிஸ்ஸிங்.

படத்தில் மொத்தம் 3 பேய். ஒரு குழந்தைப் பேய், பிறகு அதோட அம்மா பேய், அப்புறம் அந்த அம்மாவோட லவ்வர் பேய். இத்தனை பேய்கள் இருந்தாலும் ஒரு பேயும் பயமுறுத்தவில்லை.. அதுதான் சப்பென்று போய் விட்டது.

பேய்ப் படங்களுக்குரிய அத்தனை அம்சங்களும் இதில் இருக்கிறது.. கரும்புகை போன்ற உருவம், விறைத்துப் பார்க்கும் முறைப்பு உருவங்கள், இருட்டு, வீரிட்டு கதறுவது.. என எல்லாமே இருக்கிறது. ஆனால் பயம்தான் சுத்தமாக வரவில்லை. 

ஒரு பழைய அரண்மனை மற்றும் அதைச் சுற்றி வரும் கதைதான் இதிலும். மொத்தமாக 3 பேர் கொலை செய்யப்படுகிறார்கள். அவர்களின் ஆவியை வைத்து கதையை நகர்த்தியுள்ளனர். ஆன்ட்ரியா இந்தப் படத்தில் சரியாக பயன்படுத்தவில்லை.  அரண்மனை 1 படத்தில் ஆன்ட்ரியா அசத்தியிருப்பார். ஆனால் இந்தப் படத்தில் அவரது ரோல் மனதில் கொஞ்சம் கூட ஒட்டவில்லை. 

அதேபோலத்தான் ராசி கண்ணாவும். அவரது ரோலும் வலுவாக இல்லை. படத்தின் நாயகன் ஆர்யா. சார்பட்டா பரம்பரை டைமில் எடுத்த படம் போல.. .அதனால் அதே உருவத்துடன், உருண்டு திரண்டு கவர்ச்சி நாயகனாக காட்சி தருகிறார். மற்றபடி நடிப்பில் பெரிதாக ஈர்க்கவில்லை. ஆர்யாவுக்கு பெயர் வாங்கித் தராத படங்களின் வரிசையில் அரண்மனை 3 படத்தை சேர்க்கலாம்.


சுந்தர் சி. ரோல் நன்றாக இருக்கிறது. படத்தின் பெரிய குழப்பம் திரைக்கதைதான். தெளிவாக இல்லை. விவேக்கின் காமெடி பேசும்படி இருக்கிறது. அவரை மிஸ் செய்கிறோம் என்பதை இந்தப் படத்தின் மூலம் உணர வைத்துள்ளனர். நளினிக்குப் பதில் பேசாமல் கோவை சரளாவைப் போட்டிருக்கலாம்.. கலகலன்னு ஏதாவது கத்தி சிரிக்க வைத்திருப்பார். யோகிபாபு ரொம்பக் கஷ்டப்பட்டு காமெடி டிராக்கை சரியான பாதையில் கொண்டு செல்ல முயன்றிருக்கிறார்.. கூடவே மனோபாலாவும். ஆனாலும் பெரிதாக சிரிக்க முடியவில்லை.

ஆண்ட்ரியா கர்ப்பமாக இருக்கும்போது பாடும் தாலாட்டுப் பாடல் செங்காந்தளே ஈர்க்கிறது. ஆனால் இந்த தாலாட்டுப் பாடலை, பேய்க்கான பாடலாகாவும் மாற்றியிருப்பது வித்தியாசமாக இருக்கிறது. ரஸவாச்சியே பாடலில் சித் ஸ்ரீராம் ஈர்க்கிறார். பிறகு ஷாலுவாக வரும் அந்தக் குழந்தை அவ்வளவு அழகாக இருக்கிறது. நல்ல கண்ணு, செமையாக முழிக்கிறது. இதெல்லாம் படத்தின் சில பாசிட்டிவ் பக்கங்கள். சொல்ல மறந்துட்டோமே.. அந்த அரண்மனை.. சூப்பர் செலக்ஷன்.

ஹாலிவுட் பேய்ப் படங்கள் போலெல்லாம் நம்மாட்கள் பேய்ப் படம் எடுக்க முன்வருவதில்லை. பேய்ப் படம் என்றாலும் கூட அதில் ஒரு ரியாலிஸ்டிக் டச் இருக்க வேண்டும். அப்படி இல்லாமல் வெறும் கிராபிக்ஸை மட்டும் வைத்து ஷோ காட்ட முயற்சித்தால் அது நிச்சயம் குழப்பவே செய்யும். அந்த வகையில் அரண்மனை 3 படமும் சுவாரஸ்யம் தரவில்லை, ரசிகர்களையும் ஈர்ப்பதாக இல்லை.. காரணம், உப்புச் சப்பில்லாத கதை.

அரண்மனை 3 வெற்றி பெற்றால் 4 வரும் என்று கூறியிருந்தார் சுந்தர் சி.. என்ன செய்யப் போகிறார் என்று தெரியவில்லை. 

Comments

Popular posts from this blog

வாழ்க்கைப் பயணங்கள்.. எப்போதும் முடிவதில்லை!

வருடங்கள் கூடக் கூட வயதும் ஏறும்.. இது இயற்கை.. ஒவ்வொரு வருடமும் வரும் பிறந்த நாள்.. அத்தனை சந்தோஷம் தரும்.. இளம் வயதில்!. வயது மேலே செல்லச் செல்ல கொண்டாட்டங்கள் தவிர்த்து, அதைத் தாண்டி கவலைகளும், அதன் தாக்கங்களால் ஏற்படும் ஏக்கங்களும் நிரம்பிக் கிடக்கும். என்னைப் பொறுத்தவரை கவலைகளை நான் பெரிதாக தேக்கி வைத்துக் கொள்வதில்லை. எனக்கும் கவலைகள் வரும், சோகங்களும் நிழலாடும்.. வருத்தங்களும் வந்து போகும்.. ஆனால் எல்லோருமே "விசிட்டிங் புரபசர்" போலத்தான்.. வருவார்கள், வந்த வேகத்தில் போய் விடுவார்கள். எனவே எனக்கென்று தனியாக கொண்டாட்டங்களை வைத்துக் கொள்வதில்லை. எல்லா நாளுமே எனக்கு கொண்டாட்டம்தான்.. என்னுடன் இருப்பவர்களின் சந்தோஷமே எனது சந்தோஷமும்.. நான் எப்போதும் உற்சாகமாக இருப்பதன் ரகசியம் இதுதான்! இதுவரை எந்தப் பிறந்த நாளிலும் அடைந்திராத ஒரு சந்தோஷத்தை, உச்சகட்ட மகிழ்ச்சியை இந்த 53வது பிறந்த நாளில் உணர்ந்து, மனசு நெகிழ்ந்து, உற்சாகத்தில் நிரம்பியிருக்கிறது. நிறைய காரணங்கள்.  அதில் ஒரு விஷயத்தை மட்டும் இங்கு பகிர ஆசைப்படுகிறேன். ஒவ்வொருவருக்கும் ஏகப்பட்ட ஆசைகள், கனவுகள் இருக்கும். எனக்க

"நல்லா ரெஸ்ட் எடுங்க.. அப்பா"... உலாப் போகும் உணர்வுகள் (2)

இருக்கு.. இந்த ஆஸ்பத்திரியில் நமக்கு வித்தியாசமான அனுபவம் இருக்கு என்று மனதுக்குள் ஒரு அசரீரி ஓட.. மெல்லிய சிந்தனையுடன் தனது பேகை எடுத்து கட்டில் மீது மீது வைத்து அதைத் திறந்து துணிகளை புரட்டி லுங்கியை உருவி அதைக் கட்டிக் கொண்டான் ஆதவன்.  செல்போனை எடுத்து வீட்டுக்கு போன் செய்து, நான் வந்துட்டேம்மா.. எல்லாம் நல்லாருக்கு. நல்ல ரூம் மேட் கிடைச்சிருக்கார் என்று கூறி விட்டு போனை கீழே வைத்தான்.  அறைக்கு வெளியே என்ன நிலவரம் என்று பார்ப்பதற்காக மெல்ல வெளியேறி வந்தான். நீண்டு கிடந்த காரிடாரில் ஒரு விதமான அமைதி. அறைகள் எல்லாம் கதவு பூட்டப்பட்டுக் கிடந்தன. ஆனால் உள்ளுக்குள் விளக்குகள் எரிந்து கொண்டிருந்தன. ஆட்கள் இருக்கிறார்கள், அமைதியாக. ஆதவனின் அறைக்கு இடதுபுறத்தில் ஒரு அறை. அதில் அப்பா, மகள் இருப்பது தெரிந்தது. அதற்கு எதிர்புற வரிசை மூலை அறையில் ஒரு வயதான கணவன், மனைவி. கணவர் தண்ணீர் பிடிப்பதற்காக பிளாஸ்க்குடன் வந்து கொண்டிருந்தார். அவரைப் பார்த்து ஆதவன் புன்னகைத்தான். பதிலுக்கு அவரிடமிருந்தும் ஒரு சின்னப் புன்னகை. "நல்லாருக்கீங்களா. இப்ப பரவாயில்லையா" "நல்லாருக்கேன் சார்.. புது

"கிங் இன்ஸ்டிடியூட் அரிசில நம்ம பெயர் எழுதியிருந்தா என்ன சார் செய்ய முடியும்?".. உலாப் போகும் உணர்வுகள் (1)

 "என்னங்க பண்ணலாம்.. பேசாம ஹாஸ்பிடல் போய் அட்மிட் ஆயிடுறீங்களா?" லட்சுமி அப்படிக் கேட்டபோது ஆதவனுக்கு தெளிவாக எந்த யோசனையும் வரவில்லை. மனதுக்குள் மெல்ல குழப்பம் குடியேறியது. போகலாமா, வேண்டாமா என்ற குழப்பத்தை விட, நமக்கு ஏதாவது நடந்து விட்டால் அகிலன் நிலைமை என்னாகும் என்ற பயம்தான் முதலில் தலை தூக்கியது. கையில் வைத்திருந்த ரிப்போர்ட்டை திரும்பப் பார்த்தான்.. சின்ன யோசனைக்குப் பிறகு " ரிஸ்க் எடுக்க வேண்டாம் லட்சுமி, ஹாஸ்பிடல் போயிடலாம்" ஆதவன் சொன்னதைக் கேட்டதும், லட்சுமிக்கும் அதுவே சரியென்று பட்டது. அடுத்த சில நிமிடங்களில் பேக்கிங் முடிய.. 4 மணிக்கு வீட்டிலிருந்து கிளம்பினான் ஆதவன். மனதுக்குள் இனம் புரியாத குழப்பம்.. பயமெல்லாம் பெரிதாக இல்லாவிட்டாலும் கூட ஏதோ ஒரு குழப்பம்.. கார் மெல்ல வேகம் பிடித்து பாய்ந்து செல்ல, பின்னால் ஓடிச் சென்ற உருவங்களை உள்வாங்கி வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டே அமர்ந்திருந்த ஆதவனுக்குள் எண்ணற்ற சிந்தனைகள். ஒவ்வொருவருக்கும் ஒரு வாழ்க்கை.. ஒவ்வொரு விதமாக.. ஒவ்வொரு சுவையில், ஒவ்வொரு திசையில்.. அத்தனை பேரையும் வதைத்துக் கொண்டிருக்கும் ஒற்றைச் சொல்லாக.